بسم الله الرحمن الرحیم

وبلاگ رسمی اقدس اکبرنژاد

شهيد شب قدر

سه شنبه 17 مرداد 1391برچسب:اقدس اكبرنژاد,شهيد شب قدر,

:: 12:12 :: نويسنده : اقدس اکبرنژاد

بسمه تعالي

شهيد شب قدر

لطيف اكبرنژاد

شهيد لطيف اكبرنژاد سه ويژگي داشت كه شهيدان ديگر آن سه ويژگي را با هم نداشتند.

1- لطيف شهيد شب قدر بود . او دقيقاً شب شهادت حضرت علي (ع) به شهادت رسيد.

2- لطيف در واقع سر نداشت و خمپاره سر او را برده بود . فقط دندانها و قسمتي از گوش او باقي بود . او بدون غسل به خاك سپرده شد زيرا شهيد خط مقدم جبهه بود و با خون سرش كه بدنش را پوشانده بود غسل داده شده بود!

آن روز وقتيكه ناگهان وارد ميدان گرگان ( ميدان ثرياي سابق ) شدم پلاكاردي بزرگ به عرض تمام ميدان نظرم را جلب كرد . بزرگ نوشته شده بود « برادر بي سرم شهادتت مبارك !» من كنجكاو شدم ببينم چه كسي شهيد شده و سر ندارد ! وقتيكه به حجلة بزرگي كه در وسط ميدان گرگان كه امروز به نام ميدان شهيد نامجو مشهور است خيره شدم ، عكس بزرگ لطيف را در وسط ميدان ديدم ! و فهميدم كه برادرم شهيد شده.

روزهاي اول ماه مبارك رمضان بود . يكروز لطيف گفت : خيلي دوست دارم عكس امام را بزرگ نقاشي كني مي خواهم براي شب قدر در وسط ميدان نصب كنم . گفتم : خيلي دير گفتي فكر نمي كنم حالا فرصتي براي نقاشي كردن عكس امام باشد ! انشاء ا. . . در فرصتي مناسب!

اينگونه شد كه در همان ماه مبارك رمضان ، و در همان شب قدر، شب شهادت حضرت امام علي (ع) به جاي عكس امام (ره) عكس بزرگي از او زينت بخش ميدان گرگان شد ! و او در شب شهادت امام علي(ع) نه تنها كه با فرق شكافته به ديدار امام شهيدش علي(ع) رفت بلكه به نام يك شهيد بي سر در پيشباز امام شهيد ديگرش حسين(ع) بر روي لبة شمشير خمپاره ها رقص كنان به آرامش رسيد ! او در ماه مبارك رمضان و در شب قدر به يك توفيق و سعادت بزرگي نائل شد ! روحش شاد و راهش پر رهرو باد . . .

3- او همچون حضرت اباالفضل العباس به خاطر شجاعتش و نترسيدن از مرگ ، نترسيدن از خمپاره ها و گلوله ها به دنبال آب و آذوقه و مهمات رفت . بچه ها مي گفتند باران خمپاره ها به هيچكس مجال سر بلند كردن از سنگرها را هم نمي داد ، ولي لطيف قبول كرد كه براي آوردن آب و آذوقه و مهمات خطر را بپذيرد !

البته او در هيئتي كه به نام امام حسين (ع) فعاليت ميكرد نيز علمدار بود . و سرانجام مثل علمدار كربلا جانش را هديه كرد !

پس از گذشت سالها ، يك روز در يكي از همين شبهاي قدر و درست شب شهادت امام علي(ع) لطيف آمد و پدرم را نيز با خود برد ! بدينگونه پدرم نيز در شب قدر از دنيا رفت . او لايق كوچ ابدي در اين شب بود . پدرم هرگز حتي يك شب نماز شبش ترك نشد . قرآن و بسياري از دعاها و بخصوص دعاي كميل را حفظ بود . او خودش اولين كسي بود كه قرآن خواندن را به ما آموخت و اشتياق مطالعه و كتاب خواندن را در دل ما شعله ور كرد .

ما به خاطر ديدگاه خاص پدرم نسبت به شب قدر، همواره از شب زنده داران پا بر جاي برگزاران شب قدر بوديم .

ما شبهاي قدر با دكتر شريعتي را نيز در كنار زيباترين لحظه هاي عمرمان در كتاب خاطراتمان محفوظ نگه داشته ايم. خداوند همه شان را در بهشت رحمت خودش بهره بدهد.

خلاصه اي از تفسير سوره روم را با قلم دكتر شريعتي در همين وبلاگ با عنوان « شبهاي قدر با دكتر شريعتي » بخوانيد .